Het blijft kwakkelen in Europa, waardoor alle ogen deze week weer gericht zijn op de Europese Centrale Bank. Wordt Dragi gedwongen zwaarder geschut in te zetten?
Deze donderdag komt de Europese Centrale Bank weer bijeen en er is gespreksstof te over.
De recessie houdt de eurozone al sinds eind 2011 in zijn greep en nu neemt ook nog het risico op deflatie toe. Door de terughoudende bedrijfsinvesteringen en consumptie en lagere grondstofprijzen zakt de inflatie snel.
In mei verlaagde ECB-baas Mario Draghi de rente met 25 basispunten tot het huidige historisch lage niveau van 0,5 procent. Andere maatregelen, zoals een negatieve depositorente en extra steun aan het midden- en kleinbedrijf, bleven uit.
De Europese economie wil echter maar geen vaart krijgen, waardoor het de vraag is of Draghi nog wel zo stellig is over zijn verwachte herstel in de tweede jaarhelft.
Stijging lange rente
Door de terugtrekkende bewegingen van de Amerikaanse Fed de lange rente in met name de Verenigde Staten maar ook in Europa flink gestegen.
Deze hogere rente komt Europa bijzonder ongelegen. Het kan een pril herstel in de kiem smoren en er zelfs voor zorgen dat beleggers in perifeer schuldpapier hun geld verschuiven naar Amerikaanse treasuries.
Verder is onduidelijk wat de impact van een verdere groeivertraging in China zal zijn.
Kat uit boom kijken
De meeste economen gaan uit van een verdere renteverlaging door de ECB die door dit soort ontwikkelingen waarschijnlijker wordt.
Maar dan pas later in het jaar. Draghi zal wellicht eerst meer duidelijkheid willen over de stappen die de Fed overweegt.
Verder moeten veel Europese landen hun bezuinigingsmaatregelen nog nader formuleren.
Zwaarder geschut
Renteverlagingen kunnen enige verlichting geven, maar in de markt worden de stemmen luider die vragen om zwaarder geschut van Draghi, die vorig jaar toch liet weten ‘alles te doen om de eurozone bijeen te houden'
Een van die criticasters is Paul Sheard, hoofdeconoom van de Amerikaanse kredietbeoordelaar Standard & Poor's .
De Australiër Sheard, die jaren in Japan heeft gewoond, wil dat Draghi overgaat tot kwantitatieve verruiming om zo het gevaar van deflatie in te dammen.
"De fouten die in Japan zijn gemaakt, moeten in Europa koste wat kost voorkomen worden", aldus Sheard, die van mening is dat de ECB alle vuren moet openen.
Verbaal geweld
Voorlopig zal Draghi nog wat middelen achter de hand willen houden en vooral met woorden proberen de rente te drukken. Daarin slaagde hij eerder immers ook.
En zo duurt het ECB-dilemma voort. Middelen als een renteverlaging of negatieve depositorente zijn redelijk eenvoudig in te zetten, maar waarschijnlijk weinig effectief.
Grovere maatregelen als het direct opkopen van schuldtitels is riskanter en stuit al snel op bezwaren omtrent het mandaat van de ECB.
Wel neemt de kans toe dat door de recente stijging van de marktrente de ECB er toe overgaat het ‘Outright Monetary Transactions' mandaat in te zetten.
Onder dit plan heeft de ECB het recht schuldpapier van zwakke eurolanden op te kopen. Hierbij dienen deze landen dan een door de overige lidstaten goed te keuren aanpassingsprogramma te doorlopen.
De recessie houdt de eurozone al sinds eind 2011 in zijn greep en nu neemt ook nog het risico op deflatie toe. Door de terughoudende bedrijfsinvesteringen en consumptie en lagere grondstofprijzen zakt de inflatie snel.
In mei verlaagde ECB-baas Mario Draghi de rente met 25 basispunten tot het huidige historisch lage niveau van 0,5 procent. Andere maatregelen, zoals een negatieve depositorente en extra steun aan het midden- en kleinbedrijf, bleven uit.
De Europese economie wil echter maar geen vaart krijgen, waardoor het de vraag is of Draghi nog wel zo stellig is over zijn verwachte herstel in de tweede jaarhelft.
Stijging lange rente
Door de terugtrekkende bewegingen van de Amerikaanse Fed de lange rente in met name de Verenigde Staten maar ook in Europa flink gestegen.
Deze hogere rente komt Europa bijzonder ongelegen. Het kan een pril herstel in de kiem smoren en er zelfs voor zorgen dat beleggers in perifeer schuldpapier hun geld verschuiven naar Amerikaanse treasuries.
Verder is onduidelijk wat de impact van een verdere groeivertraging in China zal zijn.
Kat uit boom kijken
De meeste economen gaan uit van een verdere renteverlaging door de ECB die door dit soort ontwikkelingen waarschijnlijker wordt.
Maar dan pas later in het jaar. Draghi zal wellicht eerst meer duidelijkheid willen over de stappen die de Fed overweegt.
Verder moeten veel Europese landen hun bezuinigingsmaatregelen nog nader formuleren.
Zwaarder geschut
Renteverlagingen kunnen enige verlichting geven, maar in de markt worden de stemmen luider die vragen om zwaarder geschut van Draghi, die vorig jaar toch liet weten ‘alles te doen om de eurozone bijeen te houden'
Een van die criticasters is Paul Sheard, hoofdeconoom van de Amerikaanse kredietbeoordelaar Standard & Poor's .
De Australiër Sheard, die jaren in Japan heeft gewoond, wil dat Draghi overgaat tot kwantitatieve verruiming om zo het gevaar van deflatie in te dammen.
"De fouten die in Japan zijn gemaakt, moeten in Europa koste wat kost voorkomen worden", aldus Sheard, die van mening is dat de ECB alle vuren moet openen.
Verbaal geweld
Voorlopig zal Draghi nog wat middelen achter de hand willen houden en vooral met woorden proberen de rente te drukken. Daarin slaagde hij eerder immers ook.
En zo duurt het ECB-dilemma voort. Middelen als een renteverlaging of negatieve depositorente zijn redelijk eenvoudig in te zetten, maar waarschijnlijk weinig effectief.
Grovere maatregelen als het direct opkopen van schuldtitels is riskanter en stuit al snel op bezwaren omtrent het mandaat van de ECB.
Wel neemt de kans toe dat door de recente stijging van de marktrente de ECB er toe overgaat het ‘Outright Monetary Transactions' mandaat in te zetten.
Onder dit plan heeft de ECB het recht schuldpapier van zwakke eurolanden op te kopen. Hierbij dienen deze landen dan een door de overige lidstaten goed te keuren aanpassingsprogramma te doorlopen.